Tradycyjne poświęcenie pokarmów w Wielką Sobotę jest nieodłącznym elementem świąt. Każda z rzeczy wkładanych do koszyczka ma swoje znaczenie.
- Baranek symbolizuje Chrystusa, jajko we wszystkich kulturach świata jest symbolem odradzającego się życia, natomiast chrzan ma przypominać mękę Zbawiciela i zapewniać zdrowie – mówi Danuta Cetera z Muzeum Etnograficznego w Tarnowie.
Chleb symbolizuje pokarm dla duszy, sól ma nas chronić od zepsucia, natomiast wędlina zapewniać zdrowie. Dodajmy, że dawniej święcono także ziemniaki, kapustę czy zboża, bo to miało zapewnić dostatek przez cały rok. Święcenie pokarmów odbywało się w zupełnie innej formie.
- To ksiądz przychodził do gospodarstwa. W izbie gromadzono wszystkie zapasy jadła, żeby zapewnić domownikom dostatek – dodaje Danuta Cetera. - Wymagało to jednak ogromnego wysiłku, bo księży było mało a domów dużo. Dlatego później zaczęto z koszami przychodzić pod przydrożne krzyże i kapliczki. Zdarzało się, że we dworach organizowano stoły i tam wieśniacy przynosili kosze do poświęcenia.
Polecany artykuł:
Wielkanocną tradycją jest też poniedziałkowy Śmigus Dyngus. Jego nazwa wzięła się od śmigania gałązkami wierzbowymi i polewania wodą, co miało zapewnić zdrowie. Noc z niedzieli na poniedziałek nazywana jest psotną, bo według tradycji dopuszczano się wtedy licznych psikusów. Do najpopularniejszych należało zdejmowanie bram i furtek z zawiasów, czy malowanie wapnem okien w domach, w których były panny na wydaniu.
A więcej ciekawostek na temat wielkanocnych symboli i zwyczajów usłyszycie w rozmowie z Danutą Ceterą z Muzeum Etnograficznego w Tarnowie.